به نام پروردگار

نیمدری :محوطه باستانی « کاخ بردک سیاه » در منطقه برازجان استان بوشهر واقع شده است . بررسی ها ی باستان شناسی نشان داد که  کاخ بردک سیاه به عنوان اقامتگاه زمستانی پادشاهان نخستین هخامنشی مورد استفاده قرار می گرفته است.

نخستین عملیات باستان شناسی در این محوطه در سال ۱۳۵۶ انجام گرفته بود و پس از انقلاب نخستین بار در سال ۱۳۸۴ و پس از کشف کتیبه‌ای هخامنشی، کاوش‌ها در این محوطه باستانی از سرگرفته شد و پس از یک دوره گمانه‌زنی به منظور شناسایی حدود عرصه کاخ و نجات آن از میان درختان نخل، هیات باستان‌شناسی چند ترانشه بازکرده و بخش‌هایی از کاخ را بیرون آوردند. عکس‌های هوایی سال ۱۳۵۶ از محوطه هخامنشی کاخ بردک سیاه در بوشهر، ۵ تپه باستانی را نشان می‌دهد که احتمالا کاخ‌هایی متعلق به جد کوروش کبیر بودند. امروز از ۵ تپه تنها یک‌چهارم یکی از تپه‌ها باقی مانده است. بنا بر گزارشات حفار تالار کاخ بردک سیاه مجموعاً ۲۴ ستون دارد. ردیف ستون ها از خاور به غرب ۶ ستون و از شمال به جنوب ۴ ستون بوده است

اما از این مجموعه پی ۴ پایه ستون و بخش های زیرین ۲۰ پایه ستون بیشتر باقی نمانده است. ستون های تالار اصلی چوبی است و روی چوب لایه ای از گچ گرفته شده است. در میان پایه ستون های پیدا شده تکه هایی از مجسمه سر و چشم عقاب نیز پیدا شده است که شبیه عقاب حجاری شده در تخت جمشید است. چشم، پر ، سر و منقار مجسمه عقاب سنگی در میان گچ سر ستون ها نصب شده است.

چهار درگاهی که از چهارسو تالار مرکزی را به ایوان‌ها پیوند می‌دادند نیز شناسایی شده‌اند. ساختار معماری ایوان جنوبی کاخ بردک سیاه به شیوه معماری درگاه کاخ بارعام کوروش بزرگ در پاسارگاد طراحی شده است. این ایوان دارای ۱۲ ستون بود که در این کاوش‌ها ۶ پایه ستون از بین آن‌ها کشف شده است. در نگاه کلی تکامل معماری پاسارگاد نسبت به بردک سیاه کاملا مشخص است. این امر حاکی از قدمت این کاخ نسبت به پاسارگاد دارد. ستون تالار اصلی پاسارگاد از جنس سنگ ساخته شده اما این ستون ها در بردک سیاه از جنس چوب و گچ است. همچنین کف تالار پاسارگاد سنگفرش شده است حال آن که در کاخ بردک سیاه هنوز اثری ازکف پوش پیدا نشده است. با وجود این عده ای دیگر این بنا تا عصر داریوش جلو می آورند و معتقد به قدمت این بنا نسبت به پاسارگاد نیستند .

درحالیکه یغمایی، سرپرست هیئت کاوش معتقد است تنها بخش کوچکی از یافته های معماری شهر بزرگ تئوکا به دوره هخامنشیان تعلق دارد. به گفته او کاخ‌های این شهر پیش از مجموعه کاخ‌های پاسارگاد و به گمان بسیار در زمان پدر و اجداد کوروش بزرگ ساخته شده‌اند. یغمایی در حالی بقایای این محوطه را به تئوکای باستانی نسبت می دهد که تئوکا از نخستین شهرهایی است که مورد هجوم و تسخیر سربازان اسکندر مقدونی قرار گرفت . نشانه تخریب، غارت، ویرانی و به ویژه آتش‌سوزی یک پارچه در تمام بخش‌های کاوش شده محوطه دیده می‌شود. شدت آتش در این مجموعه به حدی بوده است که نقوش برجسته دو سوی درگاه به صورت پودر سنگ سوخته در آمده است. علاوه بر این وجود سکه‌های یونانی که در کاوش‌های پیشین از این محوطه به دست آمد وقوع جنگ‌های هخامنشیان و یونانیان را در این منطقه بیش از پیش تقویت می کند.

ارزنده‌ترین یافته‌های کاوش در این محوطه باستانی، کشف چهار قطعه ورقه طلای تا شده به وزن تقریبی ۳ کیلو و ۱۵۰ گرم، سه سنگ نبشته، صدهاتکه کوچک و بزرگ سنگ لاجورد، چند آویزه، یک دسته خنجر از جنس عاج، بیش از ده‌ها نوک پیکان مفرغی، بخش‌هایی از سرستون‌ها به گونه پر عقاب از جنس سنگ آهک، یک پیکره عقاب مفرغی با بال‌های گشوده که احتمالا برفراز درفش هخامنشیان نصب می شد و بسیاری یافته‌هایارزشمند دیگر است که در مجموعه خود دربرگیرنده یک موزه از دوره هخامنشی هستند. همه این اشیا به امین اموال اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان بوشهر سپرده شده‌اند.